Όσοι είναι εξοικειωμένοι με τις φωτογραφίες μου πολύ πιθανό να έχουν προσέξει οτι ο εικονιζόμενος κάνει την εμφάνιση του συχνά σε αυτές. Ο λόγος είναι απλός και ίσως κάποιοι τον έχουν μαντέψει ήδη. Όχι δεν είναι κάποιος επαγγελματίας μοντέλο! Είναι ο παππούς μου!
Κοντεύει τα 90 και δεν το βάζει κάτω! Κάθε πρωί που ξυπνάει όλο και κάποια νέα ιδέα θα έχει για να υλοποιήσει μέσα στη μέρα! Όχι ότι αφήνει περιθώρια ελεύθερου χρόνου. Από Άνοιξη σε φθινόπωρο το πρόγραμμά του είναι φουλ.
Η βασική του ενασχόληση την τελευταία 20ετία είναι τα μελίσσια του. Ο αριθμός τους σχεδόν αγγίζει τα χρόνια του. Λίγα πάνω λίγα κάτω καθε χρόνο. Τα φέρνει βόλτα σχεδόν μόνος του, έχοντας πολλές φορές και τη βοήθεια της γιαγιάς. Στα πίο δύσκολα επιστρατευόμαστε και οι υπόλοιποι με πρώτο και καλύτερο τον πατέρα μου που είναι και ο πιο εξοικειωμένος με τη μελισσοκομία.
Όταν αρχίζει και χειμωνιάζει και αφού τελειώσει με τις ετοιμασίες του ξεχειμωνιάσματος των κυψελών, τότε είναι που του έρχονται και οι νέες ιδέες για τη χειμερινή του ενασχόληση. Βασική προυπόθεση να μπορεί να εκτελεστεί σε εσωτερικό και ζεστό χώρο.
Τα τελευταία 2 χρόνια ασχολείται αποκλειστικα με την ξυλογλυπτική. Φτιάχνει από κουτάλες μαγειρικής και μπαστούνια (κλίτσες ή γκλίτσες) ως χτένια και κοκκαλάκια για τα γυναικεία μαλλιά. Δυστυχώς δεν τα έχω φωτογραφίσει λεπτομέρως, αλλά δεσμευόμαι (στον εαυτό μου περισσότερο), την επόμενη φορά που θα βρεθώ εκεί να τα φωτογραφίσω λεπτομερώς.
Όλα αυτά συνήθιζε να τα φτιάχνει μέσα στο σπίτι, δίπλα στην σόμπα με τη ζέστη. Ώσπου είδε και αποείδε η γιαγιά με την ακαταστασία που προκαλούνταν και τα πριονίδια που έπρεπε να καθαρίζει. Κάπως έτσι προέκυψε το εργαστήρι του που απεικονίζεται στην παραπάνω φωτογραφία. Έιναι το παλίο τους σπίτι(ένα δωμάτιο) το οποίο έχτισε με τα χέρια του και την βοήθεια του μεγαλύτερου γιού του κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 70. Μέσα σ αυτό το δωμάτιο έζησε η 6μελής οικογένεια για περίπου μια δεκαετία.
Μπήκε λοιπόν η παλιά μασίνα για να ζεσταίνει το χώρο, φτιάχτηκε ένας πάγκος εργασίας, και ο παππους είναι ελεύθερος να αραδιάζει τα ξύλα του και να γεμίζει τον τόπο με πριονίδια, καθώς φτιάχνει τις δημιουργίες του.
Στη φωτογραφία πιο κάτω, ενώ σχεδιάζει το χερούλι για ένα μπαστούνι. Φανταστείτε τι θα συμβει μόλις αρχίσει το πελέκημα!
Μπορεί όλα τα παραπάνω να δείχνουν ότι βρήκα ευκαιρία να παινέψω τον παππού μου και τις δημιουργίες του. Η αλήθεια είναι πως θαυμάζω την όρεξη του και την προσήλωση με την οποία κάνει ότι κάνει, χωρίς να αποσπάται από οτιδήποτε άλλο! Το πρόγραμμα του το τηρεί, όπως ακριβώς το έχει προγραμματίσει για κάθε μέρα. Δεν θα σηκωθεί ποτέ το πρωί και θα αναβάλλει ότι έχει να κάνει. Εκτός αν δεν του το επιτρέπει ο καιρός. Αλλά και πάλι, σε τέτοια περίπτωση κάτι θα βρει να κάνει. Δεν θα μείνει απραγής!
Δεν τον έχω ακούσει ποτέ να λέει τη λέξη βαριέμαι! Δεν είναι εντυπώσιακό? Δεν πιστεύω πως αυτός ο άνθρωπος έιχε ποτέ την πολυτέλεια να ακυρώνει το πρόγραμμα της μέρας λόγω κακής ψυχολογίας. κάτι που στην εποχή μας συμβαίνει κατα πολύ. Το να μας αποπαίρνει η κακή ψυχολογία. Άντε να εξηγήσεις στον παππου τι είναι ο ψυχολόγος!
Αυτά τα ολιγον περισσότερα απο οτι υπολόγιζα να γράψω για την παραπανω μορφή των φωτογραφιών μου
Αν θέλετε να διαβάσετε και άλλες παρόμοιες ιστορίες για τους ήρωες των φωτογραφιών μου, μπορείτε να παρακολουθείτε τις δημοσιεύσεις κάνοντας Like ΕΔΩ. η συμπληρώνοντας το email σας στη φόρμα εγγραφής που βρίσκεται δεξιά στην κορυφή της παρούσας σελίδας .
Υ.Γ. ο παππους Σωτήρης (μαθαμε και το όνομα) έχει πρωταγωνιστήσει στο ντοκιμαντερ Ο πλανευτης του Γράμμου. Μικρο απόσπασμα του ντοκιμαντέρ ΕΔΩ
Τα σχόλια σας ευπρόσδεκτα…!
