Μέσα Οκτώβρη και οι αγροτικοί κόποι των Πρέσπειων αρχίζουν ν ανταμοίβονται. Κάποιοι ήδη ξεκίνησαν να αλωνίζουν τη σοδειά τους, από τα τέλη Σεπτέμβρη και η χαρά τους δεν κρύβεται, αφού ο καιρός φέτος ήταν με το μέρος τους.
“Έκανες καλό ποδαρικό τελικά. Η σοδειά πηγε καλά και τα φασολια θα ναι πολλά”
..μου είπε η κυρία Ελισάβετ προχτές την ώρα που έμπαινα στο σπίτι της. Βρήκα όλη την οικογένεια γύρω από ένα τραπέζι να ξεδιαλέγουν σπυρί σπυρί, ένα βουνό από φασολια. Ο κυρ Αποστόλης, ο σύζυγος και κύρης του σπιτιού είχε συμφωνήσει από την αρχή της γνωριμίας μας να βρίσκομαι και να φωτογραφίζω τα στάδια της καλλιέργειας φασολιών.
Την πρώτη φορά που βρέθηκα μαζί του στο χωράφι ήταν και η αρχή
της σποράς για τον ίδιο. Εκείνη τη μέρα τα πράγματα δεν πήγαιναν και τόσο καλά. ζημιές στο μηχάνημα, χώμα πολύ ξηρό για τη σπορά, καθυστερήσεις και άλλα τέτοια. Γυρίζω και λέω στον κυρ Αποστόλη: “μάλλον η παρουσία μου δεν έφερε και πολύ γούρι σήμερα….” χωρίς να με προβληματίζουν τέτοιου τύπου προκαταλήψεις. “Εσύ φταις, ναι.”Η απάντηση ήρθε με τρόπο που μ έβαλε σε σκέψεις.
“Λες να πάει στραβά η χρονιά και να το φορτώσουν σε μένα? ας βγάλω τουλάχιστον καμιά φωτογραφία να τους ΄δωσω μπας και συγχωρεθώ…
Από εκείνη τη μέρα και για ένα δεκαήμερο περίπου ρωτούσα τον κυρ Αποστόλη σχεδόν κάθε μέρα για την πρόοδο του συγκεκριμένου χωραφιού. Η απάντηση δεν ήταν και τόσο ελπιδοφόρα…άντε τώρα, φαντάσου, να σου βγει το όνομα του γκαντέμη και του γρουσούζη σε έναν τόπο μικρό σαν την Πρέσπα…να θες να βγεις μια βόλτα, να πεις μια Καλημέρα και να βροντάνε τις πόρτες πίσω τους με το που σε βλέπουν για να μή τους γρουσουζέψεις. Λίγο υπερβολικά όλα αυτά εως πολύ αλλά όχι και απίθανα. Σε μένα πάντως δεν συνέβησαν …
Ο κυρ Αποστόλης, άνθρωπος ευθύς και με χιούμορ καυστικό, ξέρει να ψαρώνει τον κόσμο με ωραίο τρόπο….ξέρει επίσης και από καλά φασoλια! Φωτογραφίες έγιναν πολλές φέτος αλλά και τα φασόλια καλά πήγανε….έτσι δείχνουν τα πρώτα αλωνίσματα και οι ντόπιοι χαμογελούν! ψάχνουν να βρουν τρόπο να φτάσει η πολύτιμη σοδειά τους στις Ελληνικές κουζίνες , απλά οικονομικά και τίμια. υπάρχει βλέπεις η εμποροπονηριά, που εισάγει φτηνά από την Κίνα και βαφτίζει με το όνομα το ξακουστό της Πρέσπας…
Y.Γ. Οι Άνθρωποι που απεικονίζονται στα χωράφια είναι από το χωριό Pustec. Χωρίς την βοήθεια τους και των υπολοίπων φασολοεργατών, η παραγωγή σε φασολια θα έφτανε μόνο για την περιοχή της Πρέσπας, άντε και για τη μισή Φλώρινα ( Η Καστοριά έχει δικά της φασολια).Περισσότερα για τους εξαιρετικούς αυτούς ανθρώπους του Pustec, μετά την επίσκεψη μου στο χωριό τους.